Mensen hebben altijd meer in het openbaar gebaad dan privé. Moeten we het publieke badhuis herintroduceren in het belang van duurzaamheid?
Rond de 17e eeuw begonnen de Nederlanders dijken en havens te versterken met stevige matten zo groot als voetbalvelden. Deze “zinkstukken” werden met de hand geweven van duizenden twijgen die op nabijgelegen hakhoutplantages groeiden. De matten werden verzwaard met puin en afgezonken in kanalen, zeearmen en rivieren.
Omdat het water- en energiegebruik van een neveldouche zo laag is, kan de infrastructuur rond de douche zodanig worden vereenvoudigd of zelfs geëlimineerd, dat de badkamer niet alleen “off-grid” maar ook “off-pipe” kan worden geïnstalleerd.